واکاوی پویایی نوسانات فراسنج‌های آب و هوایی شیراز با رویکرد برخالی

مفاهیمی همچون برخال، آشوب تاثیر بسیاری بر گسترش شناخت ما از رفتار سامانه­های پیچیده و فراسنج­های آب و هوایی غیر خطی گذاشته­اند. در این راستا در این پژوهش، دینامیک نوسانات فراسنج­های آب و هوایی کمینه و بیشینه دما، رطوبت و سرعت بیشینه باد، در ایستگاه همدید شیراز در بازه زمانی بلند مدت 58 ساله (1956-2013) با رویکرد برخالی مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور پس از هم مرجع سازی ریاضی فراسنج­های مختلف با اعمال ساختار مثلثاتی برخالی بر روی داده­های بدست آمده به مقایسه نتایج حاصله با هندسه کلاسیک برخالی پرداخته شد. بر اساس یافته­های این پژوهش، روند روزانه کمینه و بیشینه دما و همچنین رطوبت از ساختاری کاملاً برخالی پیروی می­نماید، که این یافته بیانگر گذار دینامیک چهار فراسنج آب و هوایی فوق از حالت ناتعادلی به عدم تعادل می­باشد؛ این در حالی است که روند روزانه بیشینه سرعت باد در ایستگاه همدید شیراز بر خلاف دیگر فراسنج­ها در محدوده 15/0 و 25/0 بر روی محور طولی از ساختار برخالی پیروی نمی­نماید؛ به عبارت دیگر منطق حاکم بر ساختار این فراسنج بیانگر روند دینامیکی از حالت تعادل به ناتعادلی است. محاسابات مذکور بیانگر واپاشی ساختارهای حاکم بر فراسنج­های فوق الذکر می­باشد که لازم است به صورت کاملاً دینامیک، جهت تعیین وضعیت تعادل اقلیمی محاسبه گردد. همچنین می­توان در اینگونه تحلیل­های دینامیکی در تغییرات این فراسنج از منطق آشوبی و یا فازی نیز بهره جست.